Uns 35 alumnos de Secundaria do CPI Dr. López Suárez celebraron o Día das Letras Galegas na Biblioteca Municipal do Saviñao, participando na actividade O Gran Xogo das Letras Galegas.
Tan pronto chegaron á biblioteca, foron clasificados aleatoriamente en 4 equipos: Equipo Antón Fraguas (Día das Letras Galegas 2019), Equipo Rosalía de Castro (Día das Letras Galegas 1963), Equipo Castelao (Día das Letras Galegas 1964), Equipo María Mariño (Día das Letras Galegas 2007)

Ó longo de toda a actividade competiron entre eles para demostrar quen sabía máis sobre as Letras Galegas, sobre Antón Fraguas ou quen tiña máis talento para a mímica ou a maior creatividade coa redacción de varios relatos.

O resultado da primeira proba de creatividade escrita, na que tiñan que usar estas cinco palabras: tormenta, ordenador, libro, can, peido, é este:
O peido final
Era un día de tormenta, eu estaba escribindo na miña vella libreta, herdada do meu avó, Antón Fraguas. O meu soño de escribir o meu primeiro libro estaba preto; chegaría antes a el escribindo a ordenador, pero, se non, perdería a esencia dos meus antepasados.
Ía tratar sobre as aventuras do meu can, e comezaba co seu derradeiro peido antes de morrer. Despois del, o meu canciño…
A tormenta
Era unha tarde de tormenta e eu estaba co ordenador e estropeouse. Fun xogar co can e demos un paseo pola aldea, cruceime cun home que botou un peido e marchei ler un libro.
A que cheira?
Un día, Castelao viu un can que cagou un peido coma unha tormenta e quedóuselle a cabeza coma un ordenador do susto. Asustouse e berrou “pu** can!” e deulle á cabeza para escribir Cans por palabras, un libro que triunfou dunha forma inesperada, polo cal ó can adicanlle as Letras Galegas.
[Sen título]
O día anterior ó 17 de maio, Día das Letras Galegas, oito alumnos de segundo, terceiro e cuarto dispoñíanse a facer un traballo sobre Rosalía de Castro aínda qeu ese ano non se lle adicaba a ela. Pero, de súpeto, unha tormenta comezou e o ordenador deixou de funcionar, polo que os rapaces tiveron que recorrer ós libros da Biblioteca Municipal.
Cando se dispuñan a entrar, encontráronse a un can na porta. Entón Arturo tivo a gran idea de tirarse un peido, e logrou espantar ó can. Deste xeito, os alumnos conseguiron realizar o seu traballo.
O resultado da segunda proba de creatividade escrita, na que tiñan que darlle a volta a un conto clásico, A Cincenta, é este:
Ceniciento, a historia xamais contada
Este era un rapaz qeu vivía coa súa madrasta e as fillas desta.
Escravizábano, non deixaba de traballar e non o deixaban en paz porque eran homófobas e burlábanse da orientación sexual do rapaz.
Un día doi ó baile grazas á maxia da súa fada madriña. Levaba un traxe branco que destacaba entre a multitude. O príncipe non podía apartar a mirada del. Mentres bailaban xuntos, soaron as campás que marcaban a fin do feitizo de Ceniciento. Pero ao esquecer un zapato, o príncipe buscouno por toda a aldea, atopándoo e sendo felices no castelo.
Ceniciento
Perdeu a súa bota de fútbol mentres escapaba do baile do príncipe.
Días despois o príncipe azul chegou á súa casa a probarlle a bota e servíalle á perfección. Nese intre decátase de qeu o príncipe era Castelao. Namoráronse perdidamente un do outro e non puideron casar por culpa do réxime franquista.
A garavata
A fada madriña regaloulle un Ferrari e un traxe azul ceo para conquistar o príncipe do reino. Ao chegar, bailou con el. Ás doce cando marchaba caulle a garavata. O príncipe buscouno, pero como unha garavata lle serve a calquera, nunca se soubo de quen era.
Cambiaría a historia?
Ceniciento, chegadas as doce da noite, tiña que marchar xa que, se non, a súa carroza se convertería nunha cabaza. Sae correndo da festa na que se estaba a ver co seu príncipe e, coas présas, perdeu un zapato, que ao día seguinte o seu namorado lle devolvería. E tras esto, triunfaría o amor.
Trátase de 8 relatos que, para ser elaborados en menos de 5 minutos cada un, e en equipo, están moi ben; algúns deles incluso contaban con ilustracións!
NORABOA pola vosa creatividade!